-
1 ogon
m 1. (część ciała zwierzęcia) tail- pies zamachał ogonem the dog wagged its tail2. (pęk włosia lub piór) tail- paw rozłożył ogon the peacock spread its tail3. (przedłużenie) [komety, latawca] tail; [spódnicy, sukni] train 4. środ., Teatr a bit part- jako początkujący aktor zawsze grywał same ogony at the beginning of his acting career he would always get the bit parts5. augm. pot. (kolejka) line, queue 6. pot. (zwierzę hodowlane) head- mieć trzy świńskie ogony to have three pigs7. (osoba śledząca kogoś) tail- udało mu się zgubić policyjny ogon he managed to lose the police tail□ jaskółczy ogon Techn. dovetail■ z ogonem pot. (z nadwyżką) odd- kilometr z ogonem over a kilometre- sto złotych z ogonem a 100-odd zlotys- diabeł ogonem (coś) nakrył ≈ it vanished into thin air- trząść się jak barani ogon to be all of a tremble* * ** * *miGen. -a1. ( u zwierząt) tail; ( w języku fachowym) cauda; ( lisi) brush; ( zająca) bun; odwracać kota ogonem pot. (= przeinaczać swoje słowa) shift one's ground; (= przeinaczać czyjeś słowa) distort the facts; przyczepić się jak rzep do psiego ogona stick l. cling to sb like a leech, cling to sb like a barnacle; koński ogon ( fryzura) ponytail; jaskółczy ogon bud. dovetail; chwytać dwie sroki za ogon have l. keep several l. many irons in the fire.2. (= tył czegoś) tail; ( samolotu) tail; ( fraka) trail; ( sukienki) train, trail; bez ogona tailless; zostawać w ogonie lag behind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogon
-
2 kome|ta
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kome|ta
См. также в других словарях:
ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon … Słownik języka polskiego
ogon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. ogonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylna część, zwężona i wydłużona, ciała istot żywych, kręgowych lub bezkręgowych; także: futro, skóra z tej części ciała zwierzęcia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
warkocz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «długie włosy uplecione z trzech pasm» Gruby warkocz. Warkocze związane wstążkami. Pleść warkocz. Zapleść włosy w warkocz. Uczesać się w warkocze. Upiąć warkocz na głowie. ∆ astr … Słownik języka polskiego
ogoniasty — 1. «mający długi ogon zakończenie ciała» Ogoniasta małpa. ∆ zool. Płazy ogoniaste «Urodela, rząd płazów mających wydłużone ciało, krótkie nogi i charakterystyczny spłaszczony lub walcowaty ogon» 2. «mający przedłużenie przypominające kształtem… … Słownik języka polskiego
warkocz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} splecione, zwykle trzy, pasma włosów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czesać włosy w warkocze. Pleść warkocz. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
